๑. คัมภีร์อาทิกัมมิกะ ว่าด้วยอาบัติปาราชิก สังฆาทิเสส อนิยต และต้น บัญญัติในสิกขาบทต่างๆ
๒. คัมภีร์ปาจิตตีย์ ว่าด้วยอาบัติปาจิตตีย์ ซึ่งเป็นอาบัติอย่างเบา
๓. คัมภีร์มหาวรรค ว่าด้วยพุทธประวัติตอนปฐมโพธิกาล และพิธีกรรมทางพระวินัย
๔. คัมภีร์จุลวรรค ว่าด้วยพิธีกรรมทางพระวินัยต่อจากมหาวรรค ตลอดจนความเป็นมาของภิกษุณี และประวัติการทำสังคายนา
๕. คัมภีร์ปริวาร ว่าด้วยข้อเบ็ดเตล็ดทางพระวินัย
🙏 ปาฏิโมกขศีล 🙏
ศีลหรือสิกขาบทหลักของพระภิกษุสงฆ์ในพระปาฏิโมกข์ แบ่งออกเป็น ๘ หมวดใหญ่ ดังนี้:
ปาราชิก ๔
สังฆาทิเสส ๑๓
อนิยต ๒
นิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐
ปาจิตตีย์ ๙๒
ปาฏิเทสนียะ ๔
เสขิยวัตร ๗๕
อธิกรณสมถะ ๗
📝 สมณวิสัย และศีลข้อปฏิบัตินอกปาฏิโมกข์
นอกเหนือจากศีลในพระปาฏิโมกข์ ยังมีศีลและข้อปฏิบัติอื่นๆ ที่สำคัญยิ่งต่อความดีงามของสมณะ ได้แก่:
- อินทรียสังวรศีล: การสำรวมระวังอินทรีย์ทั้ง ๖ (ตา, หู, จมูก, ลิ้น, กาย, ใจ)
- อาชีวปาริสุทธิศีล: การเลี้ยงชีพอย่างบริสุทธิ์ ถูกต้องตามพระธรรมวินัย
- ปัจจัยสันนิสสิตศีล: ศีลที่เกี่ยวเนื่องด้วยการพิจารณาปัจจัย ๔ ก่อนบริโภค
- ปัจจเวกขณวิธี ๔ ประการ: วิธีพิจารณาปัจจัย ๔
- ถุลลัจจัย: ชื่ออาบัติที่มีโทษหนักรองจากปาราชิกและสังฆาทิเสส
- ทุกกฏ: ชื่ออาบัติที่มีโทษเบา (แปลว่า ทำไม่ดี)
- ทุพภาสิต: ชื่ออาบัติที่เกิดจากการพูดไม่ดี