ประเภทของจิต
ธรรมชาติของจิตและการรู้อารมณ์ จิตเป็นธรรมชาติอย่างหนึ่งที่ทำหน้าที่รู้อารมณ์ เมื่อประสาทตากระทบกับรู
บุญบาปเกิดขึ้นได้อย่างไร
ตามธรรมชาติของ จิต เมื่อมีอารมณ์มาปรากฏทาง ทวาร ใด จิตหรือวิญญาณ จะเกิ
ที่เกิดและอำนาจของจิต
เปลวเทียนต้องอาศัยไส้เทียนในการลุกไหม้ฉันใด จิตจะเกิดขึ้นได้ก็ต้องมีที่ตั้งให้อาศัยเกิดฉันนั้น
จิตคืออะไร
ความหมายของจิต จิต คือ ธรรมชาติที่รู้อารมณ์ หรือธรรมชาติที่ทำหน้าที่เห็น, ได้ยิน, รู้กลิ่น, รู้รส, ร
ชีวิตคืออะไร
ตามหลัก วิทยาศาสตร์ ซึ่งเป็นวิทยาการทางโลกนั้น สิ่งมีชีวิต หมายถึง สิ่งที่เจริญเ
พระอภิธัมมัตถสังคหะ
ประมาณปี พ.ศ. ๑๒๐๐ มีพระเถระผู้ทรงความรู้ในพระไตรปิฎกท่านหนึ่งมีนามว่า พระอนุรุทธเถระ (พระ
ปรมัตถและบัญญัติ
ปรมัตถธรรม คือ ธรรมชาติที่เป็นความจริงแท้แน่นอน ที่ดำรงลักษณะเฉพาะของตนไว้โดยไม่ผันแปรเปลี่ยนแ
ประโยชน์จากพระอภิธรรม
ประโยชน์ที่จะได้รับจากการศึกษาพระอภิธรรม ซึ่งเป็นธรรมะขั้นสูงที่ว่าด้วยสภาวะที่มีอยู่จริงโดยตัวเอง,
ปาฏิโมกขศีล
นมตุถุ รตนตย์สุส ข้าพเจ้า สมเด็จพระวันรัตน์ ขอวโรกาสแต่ง อธิศีลสิกขาปาฏิโมกขสังวรศีล ไว้ พอให้ภ
อภิธรรมมัตถสังคหะ
ปริเฉทที่ ๑ จิตปรมัตถ์ 🔅 ความเบื้องต้น🔅 แผนผังปรมัตถธรรม🔅 จิตตสังคหวิภาค🔅 โลภมูลจิต ๘🔅 โทสมูลจิต ๒🔅
อภิธรรมเบื้องต้น
สารบัญ หมวดที่ ๐๑ พระอภิธรรมคืออะไร 🔅 ๑. ประวัติพระอภิธรรม 🔅 ๒. ประโยชน์จากพระอภิธรรม 🔅 ๓.
ประวัติพระอภิธรรม
พระอภิธรรมเปรียบเสมือนแก่นแท้ของพระพุทธศาสนา มีเนื้อหาสุขุมล้ำลึกอันนำไปสู่ความรู้ความเข้าใจในเรื่อง
อธิกรณสมถะ ๗
อธิกรณสมถะ ๗ ประการ คือ ธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแต่งตั้งบัญญัติไว้ เพื่อจะให้พระสงฆ์ระงับอธ
กองที่ ๗ เสขิยวัตร หมวด ๔ ปกิณกะ ๓
เสขิยวัตร ๗๕ สิกขาบท กำหนดนับ ๑๐ สิกขาบทเป็นวรรคหนึ่ง ๆ ได้ ๗ วรรค อีก ๕ สิกขาบทนั้นจัดเป็น ๑ ร
กองที่ ๗ เสขิยวัตร หมวด ๓ ธัมมเทสนาปฏิสังยุตต์ ๑๖
เสขิยวัตร ๗๕ สิกขาบท กำหนดนับ ๑๐ สิกขาบทเป็นวรรคหนึ่ง ๆ ได้ ๗ วรรค อีก ๕ สิกขาบทนั้นจัดเป็น ๑ รวมเป็
กองที่ ๗ เสขิยวัตร หมวด ๒ โภชนปฏิสังยุตต์ ๓๐
เสขิยวัตร ๗๕ สิกขาบท กำหนดนับ ๑๐ สิกขาบทเป็นวรรคหนึ่ง ๆ ได้ ๗ วรรค อีก ๕ สิกขาบทนั้นจัดเป็น ๑ รวมเป็
กองที่ ๗ เสขิยวัตร หมวด ๑ สารูป ๒๖
เสขิยวัตร ๗๕ สิกขาบท กำหนดนับ ๑๐ สิกขาบทเป็นวรรคหนึ่ง ๆ ได้ ๗ วรรค อีก ๕ สิกขาบทนั้นจัดเป็น ๑ รวมเป็
กองที่ ๖ ปาฎิเทสนียะ ๔
ปาฎิเทสนียะ ๔ สิกขาบท ๑. สิกขาบทที่หนึ่ง ความว่า ภิกษุพึงรับของเคี้ยวของฉันด้วยมือตน แต่มือนางภิกษุณ
กองที่ ๕ ปาจิตตีย์ วรรค ๙ ราชวรรค
ปาจิตตีย์ ๙๒ สิกขาบท จัดเป็น ๙ วรรค มุสาวรรค ๑๐ภูตคามวรรค ๑๐ภิกขุโนวาทวรรค ๑๐โภชนวรรค ๑๐อเจลกวรรค ๑๐