"อยู่ระหว่างการจัดทำรวบรวมเนื้อหาเพื่อให้ได้รายละเอียดครอบคลุมทั้ง ๓ ปิฎก"
ธรรมสุตตะ ๒๕๖๘
ปรมตฺถโชติกา
ขุททก.อ.”ขุททกปาฐ อฏฺฐกถา” อธิบายคัมภีร์ ขุททกปาฐะ (พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕) ความหมายของชื่อคัมภีร์ “ปร
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๙
ขุ.ม.,ขุ.มหา.”ขุททกนิกาย มหานิทเทส” ความหมายของชื่อคัมภีร์ “มหานิทเทส” (มะ-หา-นิด-เทด) มาจากศัพท์บาล
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖
ขุ.เถร.”ขุททกนิกาย เถรคาถา” ความหมายของชื่อคัมภีร์ “เถรคาถา” (เถ-ระ-คา-ถา) มาจากศัพท์บาลี ๒ คำ คือ “
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗-๒๘
ขุ.ชา.”ขุททกนิกาย ชาตก” ความหมายของชื่อคัมภีร์ “ชาตก” (ชา-ดก) เป็นศัพท์บาลี แปลว่า “เรื่องราวของผู้ท
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๐
ขุ.จู.”ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส” ความหมายของชื่อคัมภีร์ “จูฬนิทเทส” (จู-ละ-นิด-เทด) มาจากศัพท์บาลี ๒ คำ
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕
ขุ.ขุ.”ขุททกนิกาย ขุททกปาฐ” ความหมายของชื่อคัมภีร์ “ขุทฺทกปาฐ” (ขุด-ทะ-กะ-ปา-ถะ) มาจากศัพท์บาลี ๒ คำ
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒-๓๓
ขุ.อป.”ขุทฺทกนิกาย อปทาน” ความหมายของชื่อคัมภีร์ “อปทาน” (อะ-ปะ-ทาน) เป็นศัพท์บาลี แปลว่า “เรื่องราว
วิสุทธชนวิลาสินี
อป.อ.”อปทาน อฏฺฐกถา” อรรถกถาพระสุตตันตปิฎก (ขุททกนิกาย)อธิบายคัมภีร์: อปทาน (พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒-๓๓
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๔
องฺ.ทสก.”องฺคุตฺตรนิกาย ทสกนิปาต” ความหมายของชื่อคัมภีร์ “ทสกนิปาต” มาจากศัพท์บาลี ๒ คำ คือ “ทสก” (ท
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒
องฺ.ปญฺจก.”องฺคุตฺตรนิกาย ปัญจกนิบาต” ความหมายของชื่อคัมภีร์ “ปัญจกนิปาต” มาจากศัพท์บาลี ๒ คำ คือ “ป
มโนรถปูรณี
“องฺ.อ.”,องฺคุตฺตรนิกาย อฏฺฐกถา ผู้รจนา: พระพุทธโฆสาจารย์ (พุทธโฆสเถระ)ยุคสมัย: ประมาณพุทธศตวรรษที่
โลกุตตรจิต ๘ ดวง
โลกุตฺตร มาจากคำว่า โลก+อุตฺตร โลก หมายถึง กามโลก (กามภูมิ) รูปโลก (รูปภูมิ) และอรูปโลก (อรูปภู
อรูปาวจรจิต ๑๒ ดวง
อรูปาวจรจิต คือ จิตที่มีอารมณ์อันปราศจากรูป (มีบัญญัติและนามเป็นอารมณ์) ผู้ปฏิบัติสมถกรรมฐานจน
คัมภีร์อรรถกถาและฎีกา
เป็นคัมภีร์ที่อธิบายขยายความเนื้อหาทางพระพุทธศาสนาซึ่งมิได้ถูกรวบรวมไว้ในชุดพระไตรปิฎกโดยตรง แต่ได้ร
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๑
องฺ. จตุกฺก. องฺคุตฺตรนิกายจตุกฺกนิปาต ความหมายของชื่อคัมภีร์ “จตุกฺกนิปาต” มาจากศัพท์บาลี ๒ คำ คือ
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐
องฺ.เอก. “องฺคุตฺตรนิกาย เอกนิปาต” ความหมายของชื่อคัมภีร์ “เอกนิปาต” มาจากศัพท์บาลี ๒ คำ คือ “เอก” แ
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓
องฺ.สตฺตก. “องฺคุตฺตรนิกาย สตฺตกนิปาต” ความหมายของคัมภีร์ “สตฺตกนิปาต\” มาจากศัพท์บาลี ๒ คำ คือ \”สต
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๐-๔๕
อภิ.ป. “อภิธมฺมปิฎก ปฏฺฐาน” ความหมายของคัมภีร์ “ปฏฺฐาน” (ปัด-ถาน) มาจากศัพท์บาลี ๒ คำ คือ “ป” (ปะ) เ
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๘-๓๙
อภิ.ยมก. “อภิธมฺมปิฎก ยมก” ความหมายของชื่อคัมภีร์ “ยมก” (ยะ-มะ-กะ) เป็นศัพท์บาลี แปลว่า “คู่” ด
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗
อภิ.ก.“อภิธมฺมปิฎก กถาวัตถุ” ความหมายของชื่อคัมภีร์ “กถาวัตถุ” มาจากศัพท์บาลี ๒ คำ คือ “กถา” แปลว่า