ทุพภาสิต
ภิกษุแกล้งพูดหยอกล้อ หรือใช้คำพูดเสียดแทงให้เจ็บใจ โดยหมายให้ได้ความอัปยศ ด้วยกล่าวโอมสวาท หรือด้วยอักโกสวัตถุ ๑๐ อย่าง คือ
๑. ชาติ ได้แก่ชั้นหรือกำเนิดของคน
๒. ชื่อ
๓. โคตร คือตระกูลหรือแซ่
๔. การงาน
๕. ศิลปะ
๖. โรค
๗. รูปพรรณสัณฐาน
๘. กิเลส
๙. อาบัติ
๑๐. คำสบประมาทอย่างอื่นๆ
คำพูดคำด่าเหล่านี้ หากภิกษุกล่าวแก่ภิกษุด้วยกัน ต้องอาบัติปาจิตตีย์
กล่าวแก่อนุปสัมบัน(สามเณร, คฤหัสถ์) ต้องอาบัติทุกกฏ
ตามสิกขาบทที่ ๒ แห่ง🔎มุสาวาทวรรค ปาจิตติยกัณฑ์
กล่าวแก่อนุปสัมบัน(สามเณร, คฤหัสถ์) ต้องอาบัติทุกกฏ
ตามสิกขาบทที่ ๒ แห่ง🔎มุสาวาทวรรค ปาจิตติยกัณฑ์